دیر گفتید
یکی از علاقه های من کتابخوانی است و علاوه بر خواندن کتابهای گوناگون بر چند مورد تمرکز خاصی دارم و کتابهای آن موضوع را جمع آوری کرده و میخوانم!
یکی از این موضوعات ، مساله دفاع مقدس است که دوست دارم بدانم چگونه آغاز شد و چگونه ادامه یافت و چگونه پایان پذیرفت!
برای همین است که هر کتابی که درباره صدام تکریتی نوشته شده باشد را میخوانم و البته کتابهای نوشته شده توسط غیرایرانیان را بیشتر دوست دارم!
چون دشمن را از نگاه دشمن میبینم!
پس از خواندن آخرین کتاب منتشر شده درباره صدام (کتاب بازجویی از صدام ) خواستم آن را در کتابخانه ام و بخش کتابهای صدام بگذارم که نکته ای توجه مرا جلب کرد!
کتابهای بخش صدام -که غیرایرانی ها نوشته بودند- را در آوردم و نگاهی به سال انتشار آن کردم.
یک نکته مهم داشت و آن این بود که همه این کتابها پس از حمله صدام به کویت نوشته شده بود!
یعنی تا زمانی که صدام برای منافع غرب خطری نداشت ، «عزیز دل» آنها بود و وقتی که با حمله به کویت ، به سهام هایشان ضربه زد سیل کتابها علیه وی منتشر شد: چه در جهان غرب و چه در جهان عَرَب!
نکته مهم این است که همین حرف را هم آقای «جواد ظریف» در «اندیشکده بروکینز» بیان کرد...
اما چگونه برخی از ایرانی ها به همین «غرب منافق» اعتماد میکنند؟🧐
#فاعتبروا_یا_اولوا_الابصار
